Gerardus Hooghuys, orgelbouwer, heeft de eer
het publiek ervan te informeren dat hij komen wonen is
in deze stad Brugge in de Vlaemingstraat nabij de Vlaeminbrug.
Hij gelast zich met het bouwen van nieuwe orgels
en het repareren van bestaande instrumenten,
dit alles aan gematigde prijzen.

Van wie Gerrit Simon het vak van orgelbouwer leerde, is onbekend (mogelijk van zijn vader?). Hij overleed op 24 januari 1813.

Simon Gerard Hooghuys – de oudste zoon van Gerrit Simon – werd geboren te Middelburg op 14 februari 1780 en overleed te Brugge op 21 oktober 1853.

Louis Benoit Hooghuys – de derde zoon van Simon Gerard – werd dan weer geboren op 21 maart 1822 te Brugge. Met Louis Benoit breekt het hoogtepunt aan in de kerkorgelbouw door de familie Hooghuys. Reeds in 1854 was hij gevestigd als orgelbouwer. Zijn werken geven blijk van zowel vakmanschap als vakkennis: zijn vaardigheden waren gebaseerd op een geleidelijke vereenvoudiging van het late barokorgel tot een vroegromantisch instrument. Onderzoek van de dispositie van zijn instrumenten leert ons dat het harmonieuze samenspel van registers met een zachte klankkleur voor Louis Benoit belangrijker was dan het contrast tussen luide, expressieve registers.

François Bernard Hooghuys – Louis' jongere broer – werd geboren te Brugge op 15 november 1830. In 1865 werkte hij als Louis Benoits assistent. In 1869 vestigde hij zich echter te Geraardsbergen (Grammont in het Frans) en vermoedelijk vanaf dat moment ging hij bij de bloeiende kerkorgelfabriek van Charles Anneessens te Geraardsbergen werken (nadien zou zijn zoon Louis François – die de overstap zou maken naar mechanische orgels – er ook gaan werken). François stierf in de Oudenbergstad op 30 november 1888.